Door op 24 juni 2014

Magisch cultuur innoveren door sloop?

Het zal toeval zijn geweest. De Limburger publiceerde zaterdag jl. tweemaal, bijna naast elkaar, over investerings- en bezuinigingsvoorstellen van het college. Opgeschreven in de Kaderbrief. Magisch Maastricht mag rekenen op een miljoen de komende vijf jaren en een fiks bedrag wordt verspreid over de jaren onttrokken aan de cultuurbegroting. Beide zijn gelieerd aan de (eu)regionale stadseconomie. Beiden rijk aan evenementen die de stad aantrekkelijker maken.

Onze wethouder economie en financien heeft uitputtend overleg gevoerd met de ondernemers betrokken bij Magisch Maastricht met als resultaat een miljoen voor het evenement. Politiek slim en geslepen aangepakt. Magisch.

Onze wethouder cultuur heeft een brief gestuurd aan alle cultuurpartners van onze stad met een winstwaarschuwing en daarna gebeld met de partners die helaas de pineut zijn. Hoeveel en waarom is medegedeeld. Niet meer dan dat. U moet inleveren. Nou ja, wel netjes voordat in een persvoorlichting bekend wordt gemaakt waar wordt gekort. Dat weer wel.

De ene wethouder houdt zich aan het coalitieakkoord dat “samen en dialoog” door de geopende luiken roept. De andere wethouder heeft wellicht bedacht dat dat niet uitvoerbaar is. Ga maar eens met die cultuurlappendeken overleggen over bezuinigen: daar kom je nooit uit.

Gelukkig is onze stad rijk aan die lappendeken. Daarom neemt Maastricht zo’n hoge G9 positie in en behoort bij de belangrijkste kunst- en cultuursteden van Nederland en Euregio. Dat betekent dat vele partners vertrouwen hebben in onze stad, lees tot subsidie tot meedoen overgaan. Onze stadseconomie daar wel bij vaart en cultuur met de kleine C daar als vanzelfsprekend volop van mee profiteert.

Intro Insitu, Marres, Bureau Europa, Maastricht Youngsters, KOM, BV Limburg, om maar eens wat te noemen. Vele Maastrichtenaren weten niet van hun bestaan. Daar ligt wel een opdracht want, lezen we in de kaderbrief: een onvoldoende aantal mensen ervaart kunst en cultuur als relevant. Dus weg ermee, moeten we dan verder lezen? Dat ook weer niet. Laten we hopen dat de wethouder de tijd vindt eens binnen te lopen bij al die cultuurondernemingen waar andere steden op azen. De mantra: we moeten bezuinigen eventjes laten voor wat ie is.

Den Haag en Rotterdam hebben besloten samen 1,2 miljoen mensen te bedienen met hun cultuuragenda. Een andere G9 stad, Amsterdam, heeft besloten de cultuurbezuinigingen terug te draaien. SP, D’66 en VVD spreken zeer positief over cultuur als een sterke economische motor. Met als uitsmijter dat het niet aan de politiek is om te oordelen over de kwaliteit van kunst en wil over de invulling in overleg met de deskundigen die zelf aan de lat staan. Om van onderop keuzes te maken. Dat hebben die steden goed afgekeken van het coalitieakkoord van Maastricht.

De PvdA fractie Maastricht heeft dat initiatief wel genomen. Durven in gesprek te gaan met de kleurrijke lappendeken. Niet om alle bezuinigingen tegen te gaan. Wel door met de deskundigen aan tafel te gaan en daardoor helder te krijgen dat fors bezuinigen op cultuur korte termijn winst oplevert. Dat sloop nooit meer economisch herrijst. Ook niet binnen een gereserveerd miljoen bestemd voor cultuurinnovatie. Naar die innovatie is het college nog zoekende, lezen we. Van onderop zoeken naar verantwoorde bezuinigingen. Van onderop innoveren. Kan ook niet anders. Dat kan de politiek niet alleen. Dat doe je met z’n 23-en om van Gaal maar eens te citeren. Dan kom je er uit. Aan tafel ezzebleef.

Albert Nuss
fractievoorzitter PvdA Maastricht.

Waar ben je naar op zoek?