Vandaag, woensdag 14 juli 2021, wordt door de gemeenteraad de Kaderbrief 2021 besproken. Hier kunt u de bijdrage van PvdA Maastricht lezen. Maren Slangen voerde het woord. Het gesproken woord geldt.
Voorzitter, dank u wel.
Voorzitter, ik begin met een korte terugblik naar 2020, voor ons allemaal een ingewikkeld jaar. Alle 39 zoals we hier zitten zijn we namelijk ook gewoon maar mensen, en 2020 heeft ons als mensen geraakt op manieren die we misschien niet eens van elkaar weten.
We zagen elkaar op vierkante schermpjes zo groot als postzegels en moesten van elkaars verdrietige momenten vernemen via de app of andere kanalen. Ik wil vandaag een woord van hoop en sterkte uitdragen aan eenieder, hier bij elkaar maar ook buiten de deuren van deze zaal, die te midden van een crisis en de pandemie verdriet en verlies heeft gekend. Het heeft op mij als mens een diepe indruk gemaakt.
Naast mensen zijn we alle 39 volksvertegenwoordigers. We moeten met elkaar vormgeven aan deze stad en knokken voor diegenen die het moeilijk hebben. Burgers vertrouwen ons als raad een bijzondere verantwoordelijkheid toe.
Er kwam een pandemie op ons af, met alle gevolgen van dien. Maar tegelijkertijd moesten we besluiten nemen over miljoenen aan bezuinigingen. Besluiten die verandering betekenden voor een groot deel van de Maastrichtse bewoners, ondernemers of bezoekers.
Voorzitter, zoals bekend was en is de PvdA geen voorstander van al die bezuinigingen en we hebben daarom tegengestemd. En met enigszins vooruitziende blik zei ik toen al tegen een aantal jongeren: ik kan niet uitleggen dat ik vandaag zou instemmen met bezuinigen op de jeugd en er straks geld over blijkt te zijn. Ik had geen woord te veel gezegd.
Maar toen kwam de kaderbrief. Een positieve afsluiter over 2020 en dat met een crisis. Ik had er alle vertrouwen in dat uw college in opmaat naar de begroting toch wel wat ambitieuze plannen zou tonen voor de toekomst van Maastricht.
Juist nú. De stad de crisis door loodsen, met plannen, met hoop, met visie op het Maastricht van 2030. Een paar mooie concrete plannen voor de jeugd, voor de ouderen en voor de mensen die zwaar geleden hebben en nu meer dan ooit behoefte hebben aan een positieve stip op de horizon.
En toen kwa
m dit. Deze kaderbrief. Een paar pagina’s met slechts wat updates over corona en de bezuinigingen. Ik dacht eigenlijk dat ik een bijlage miste en stond al bijna bij de griffie op de stoep om ‘de rest’ op te halen. Maar nee. Deze kaft zei eigenlijk wel genoeg over het huidige ambitieniveau en de plannen die uw college voor 2022 wil presenteren.
En voorzitter, voor u en zes wethouders nu boos op de kast springen, natuurlijk heb ik de antwoorden op onze vragen gelezen en uw paragraaf over standvastig beleid. Maar wat heb ik daar nu werkelijk van geleerd? Dat u uw onbegrensde coalitieakkoord nog steeds wil uitvoeren?
Bij de cultuurparagraaf sloeg ik werkelijk achterover van verbazing. Herstelfonds corona en het poppodium dat nota bene ooit als initiatiefvoorstel van de collega’s van D66 in deze raad is aangenomen? Dat is echt wat u bedoelt met ‘blijven inzetten op cultuur’?
Ik ben erg teleurgesteld in uw anderhalve pagina standvastig beleid. En die ‘nieuwe’ plannen: leuk, maar wat vanuit Den Haag komt wist u natuurlijk allang. Dus nieuw is ook maar een relatief begrip. En als ik vervolgens vorige week de wethouder onderwijs hoor spreken, dan spreekt daar een en al ambitie uit. Had dat eens laten landen in die kaderbrief.
Voorzitter, vanuit een terugblik op 2020 richt ik het woord aan u. Want ik hoorde u vorige week in de informatieronde toch iets opmerkelijks zeggen; een plan voor jongeren, daar ging u niet over. Dat was allemaal preventie, bij een andere portefeuillehouder. Maar ú stond daar toch, in mei 2019? Op Plein 1992? Ú zou toch met een aanpak komen voor rondhangende jongeren? Want staan ze niet op Plein 1992, dan is het wel in de binnentuinen van Céramique en anders zijn de trappen bij Complex nog wel een leuke plek. Niet alles valt op de lossen met hekken en zitzakken. Wat is úw plan voor deze jongeren? De cijfers van Halt liegen er niet om: wat gaat de Maastrichtse burgemeester doen om deze jongeren weer toekomstperspectief te bieden?
Begrijp mij niet verkeerd, de PvdA Maastricht pleit niet voor onbegrensd ontspannen chillen en stennis schoppen. Maar dat jongeren zich in deze stad vervelen – nog even helemaal los van corona – dat snappen we wel. Wat vond u als burgemeester van het debat met de stad over de speeltuintjes? Dat ging heus niet alleen over de wipkip of de glijvaan, maar óók over de oudere jongeren die iets te doen zoeken. Die willen deelnemen aan de stad. En daarom komen ze op voor het zo geliefde skatepark. U ziet, zo kan het ook. Bent u van plan om wethouder Jongen mee te gaan naar de gesprekken met jongeren over de voorzieningen in de stad? Het is namelijk wel de toekomst van de stad, en vond u niet dat de burger weer centraal moest staan voor de politiek?
Voorzitter, over de toekomst gesproken. Die is voor veel kinderen in deze stad nog steeds een beetje somber en een stuk minder kansrijk dan stadsgenootjes in een andere wijk. Op het gebied van kansenongelijkheid bent u bereid vol in te zetten: in het aanvalsplan armoede had u speciaal aandacht voor kinderen in armoede en het begint erop te lijken dat geld dat voor kinderen in armoede is gelabeld nu ook echt met dat doel wordt ingezet. Voor de volle 100%.
Maar bij al die plannen mis ik toch een keiharde ambitie die we als stad willen uitdragen. En daarom doe ik u vandaag een voorstel om die ambitie te tonen, als stad. Een ambitie die ook de noodzaak van preventieve maatregelen nogmaals onderstreept. Daartoe dien ik de volgende motie in, waarvan het dictum luidt:
De gemeenteraad van Maastricht, in vergadering bijeen op 14 juli 2021,
SPREEKT UIT:
- De ambitie om het aantal kinderen dat in armoede leeft te halveren in uiterlijk 2030;
EN ROEPT HET COLLEGE OP:
- Deze ambitie over te nemen en uit te dragen in het armoedebeleid;
- In de halfjaarlijkse Monitor Sociaal Domein te rapporteren over de specifieke aanpak die bijdraagt aan deze ambitie.
En gaat over tot de orde van de dag
En deze motie wordt mede ingediend door Partij Veilig Maastricht, SAB, Groep Gunther en D66.
Voorzitter, een belangrijke voorwaarde voor kansengelijkheid is mee kunnen doen en mee mogen doen. Een belangrijke pijler van de Maastrichtse cultuurvisie. Volwaardig kunst- en cultuuronderwijs hoort daar wat ons betreft echt bij. Als fractie zijn we dan ook allesbehalve te spreken over de verandering van Kumulus naar facilitator, omdat we de bui al zien hangen: u biedt docenten nu al begeleiding in het zoeken naar ander werk – wat natuurlijk prima is – binnen of buiten onze gemeente. Maar bent u, net als wij, niet bang voor de leegloop van kwaliteit, kennis en ervaring? Wat blijft er dan over van dat kunst- en cultuuronderwijs? Of staat het duur verbouwde Centre Céramique straks grotendeels leeg?
Dat Centre Céramique grotendeels leeg staat is trouwens vooral te verklaren door de bagger openingstijden. Ik heb zelf geen kinderen, maar zó vaak krijg ik de vraag waarom ons huis voor kunst- en cultuur, onze mooie stadsbieb toch zo beperkt open is. Ouders willen er op zaterdagochtend lekker met hun kids boekjes zoeken. Opa’s en oma’s die op maandag oppasdag hebben staan voor een dichte deur.
Wat de PvdA Maastricht betreft komt hier nu echt verandering in. Zo’n huis voor ontmoeting is leuk, maar dan moet je wel open zijn voor de stad. We dienen daarom de volgende motie in, waarvan het dictum luidt:
De gemeenteraad van Maastricht, in vergadering bijeen op 14 juli 2021,
BESLUIT:
- Dat Centre Céramique met ingang van 2022 ruimere openingstijden hanteert, met dien verstande;
- Dat deze openingstijden minstens één weekenddag van 10.00 tot 17.00 bevat
- Dat Centre Céramique van maandag tot en met vrijdag geopend dient te zijn
- En dat het college en C3 hiervoor passende dekking zoeken en hiervoor bij de Begroting 2022 met een voorstel komen
En gaat over tot de orde van de dag.
Deze motie wordt mede ingediend door Partij Veilig Maastricht, Groep Gunther en 50Plus.
En voorzitter, dan kom ik toch nog even terug op dit briefje zonder eigen ambities. Want er was namelijk één stukje waar mijn fractie best wel blij van werd, al deed u die blijdschap enkele regels omslaan in treurnis door een keihard – letterlijke – winstwaarschuwing.
Ik heb het natuurlijk over de paragraaf burgerparticipatie, al heb ik het liever over burger- en buurtparticipatie.
U wandelt de laatste tijd met al uw goede bedoelingen door de wijken van onze stad, maar op erg veel enthousiasme hoeft u niet te rekenen want “er wordt toch niet naar ons geluisterd” is een veel gehoord geluid. Zelfs de usual suspects hebben er geen zin meer in.
Misschien omdat u zich vooral richt op al dat ge-experimenteer? Houd daar eens mee op. We begrijpen dat het een van uw grenzeloze ambities was, maar de burgerbegroting is niet het summum van burgerparticipatie. Het is inderdaad een innovatieve vórm, en 3k voor je wijk is leuk. Maar die 3k lost niet de zorgen op van de mensen in de Heeg, het geeft geen duidelijkheid aan de mensen in Limmel en het doet ook niks voor de wijken waar woon/zorg concepten nu als paddenstoelen uit de grond schieten.
Die mensen willen u niet vertellen wat ze met 3k willen doen. Die willen dat u luistert naar hen, hen aan de voorkant betrekt en het allerbelangrijkste: dat u het serieus neemt.
Volgens mij is het dan belangrijk te zoeken naar wat wel werkt, of werkte, en dat mee te nemen in een visie op hoe we burgers écht betrekken bij het Maastricht van de toekomst. Samen bouwen aan onze stad, samen bijdragen aan ontwikkeling. De PvdA Maastricht pleit daarom voor de herinvoering van stadsdeelleiders, voor de linking pins, de spinnen in het web, de betrokken en benaderbare stemmen in en voor de wijk. We dienen daarom de volgende motie in, waarvan het dictum luidt:
De gemeenteraad van Maastricht, in vergadering bijeen op 14 juli 2021,
BESLUIT:
- Vanaf 2022 te starten met Buurtgericht werken 2.0 met het herinvoeren van de stadsdeelleiders;
- In 2022 te onderzoeken of ook de stadsdeelprogramma’s, stadsdeelbudgetten en 2-jaarlijkse stadsdeelpeilingen weer ingevoerd kunnen worden.
En gaat over tot de orde van de dag.
Deze motie wordt mede ingediend door PVM, PVV, SAB en Groep Gunther.
Voorzitter, uit deze paar pagina’s straalt de ambitie dus niet bepaald. Maar ook beantwoordt u de meest belangrijke vraag niet: welke stad wilt u nu zijn? Heeft corona dit college tot bepaalde inzichten gebracht, tot eureka’s of tot bezinning? Onbegrensd en ontspannen was 2020 in elk geval niet. En ook dit jaar, 2021, blijft wat dat betreft lastig te duiden. Maar dat betekent niet dat u maar afwacht en ziet hoe we eruit komen.
Voorzitter, de PvdA Maastricht wil van dit college weten welke stad ze in 2030 wil zijn: we hebben keihard bezuinigd. Visieloos. De klappen zijn overal gevallen. Waar zijn ze het hardst gevallen? Waar moeten we liever gisteren dan vandaag mee aan de slag? Wat is het verhaal van Maastricht in 2030?
Stop met verschuilen achter “de standvastige uitvoering van reeds vastgesteld beleid”. Stop met verschuilen achter de onzekerheden. Stop met verschuilen achter de visies waar nog steeds geen visie op lijkt. De onzekerheden blijven namelijk nog wel een tijdje, maar wat de PvdA Maastricht betreft betekent dat niet dat we op onze handen gaan zitten en onbegrensd ambitieloos aan de wandel gaan. Ú zit hier nog een aantal maanden. Úw begroting gaat ons 2022 in brengen: maakt ú er daadwerkelijk eens iets van.
