M’Hassan Es Sadki bericht uit de raad: de tram en de kaderbrief

M’Hassan Es Sadki is sinds 2014 lid van de gemeenteraad van Maastricht. Hij doet vanaf het begin van zijn aantreden op zijn facebookpagina verslag van wat er in de raadsvergaderingen aan de orde is. Dat doet hij als een van de weinigen van de 39 volksvertegenwoordigers. Hij doet dat bovendien op geheel eigen wijze: verslag en verantwoording, reflectie en observatie.

Afgelopen week – 7 en 8 juli – stond de kaderbrief op de agenda van de gemeenteraad: een belangrijk document over de stand van zaken in onze stad. Maar de vergadering begon met een interpellatiedebat over de Tram Hasselt-Maastricht.

Rapportage 13
7 en 8 juli: raadsvergadering.

Op verzoek van onze partijgenote Nelleke Barning (PvdA) was de tramkwestie aan de orde. “Wij hadden biefstuk met friet, en hebben nu alleen nog friet. Nemen we genoegen mee of maken wij een andere keuze”
Om iedereen duidelijk te maken waar het ons om gaat gebruikte zij een zeer goede metafoor. Zij doorbrak hiermee een denkpatroon middels een andere context nl. “friet met biefstuk”. De manier en de stijl van onze partijgenote werd binnen en buiten de raadzaal gewaardeerd. De kranten en andere media hadden het er ook over, “Friet met biefstuk” was zonder twijfel het gesprek van de dag. Eindelijk een taal die iedereen kan en wil begrijpen. Het tramtracé waar wij voor stonden was; einde van de rit Centraal Station via de spoorbrug. Ondanks de antwoorden van Wethouder John Aarts (VVD) van vragen van leden van de raad komt er opnieuw een debat over de tramvariant; eindhalte Mosa Forum.

Vervolgens ging het over de kaderbrief. Om beurten gingen de partijen hun reacties hierop voordragen. Zoals altijd, partijen die in de coalitie zitten, verdedigen de kaderbrief met hier en daar een kritische vraag. Daar tegenover stonden de oppositiepartijen die wel vraagstukken en onderwerpen bespreekbaar wilden maken. Zo begon onze fractievoorzitter Frans Bastiaens:
“Laat ik voorop stellen dat ik weet dat dit college haar uiterste best doet om het leven nu en straks zo goed mogelijk vorm te geven. Met hart en verstand geeft dit college vorm aan de kaders die zij van deze raad aangereikt krijgt.
En toch moet ik zeggen dat het nog niet goed genoeg is. De mensen in deze stad verdienen beter als het gaat om ambitie, als het gaat om lange termijn, als het gaat om de acties die we nu en in 2016 oppakken om de volgende generatie kansen en mogelijkheden te bieden in deze mooie stad, in deze mooie regio. Als wij Maastricht inhoud willen geven, dan moeten wij helder en transparant zijn”.
Als PvdA hadden wij het ook over de trage aanpak van armoede. Dit thema werd het belangrijkste agendapunt voor alle oppositiepartijen met de PvdA en LPM voorop. Er gebeurt weinig in het armoedebeleid om een illustratie aan te geven herhaalde Kitty Nuyts (LPM), met een motie namens haar partij, die eerder ook al eens door onze partijgenote Josje Godwin (PvdA) werd gevraagd, namelijk; kinderen die naar school gaan met een lege maag. Landelijk blijkt dit een gekend probleem. LPM vroeg deze keer of het mogelijk is een schoolontbijt voor basisschoolkinderen te financieren. Deze motie werd ontraden. Na veel praten stemde Wethouder Willems(Senioren partij) ook voor een bredere armoede aanpak waar het schoolontbijt mogelijk onderdeel van wordt. Ik moet zeggen het is geen gek idee. Franse kinderen krijgen ook op school tussen de middag een warme maaltijd. Dit gebeurt niet alleen in Frankrijk maar ook in veel andere landen. En waarom niet hier als we het toch over armoedebestrijding hebben. Hulp moet zo snel mogelijk geboden worden vindt PvdA aldus Frans Bastiaens (PvdA).Wordt vervolgd
Kenniseconomie over verscheidenheid van de beschreven projecten werd ook vermeld. Eén idee, één bedrijf, maar ook de diversiteit in de mate van bewonersbetrokkenheid (meepraten, meedenken, meebeslissen, meedoen) zijn een sterk punt van onze partij. Dit geldt ook voor onze (PvdA) Motie Buurtgericht werken: we komen ogen en oren te kort in de wijk. We krijgen veel signalen van mensen dat het voorheen gemakkelijker was om de gemeente te bereiken, dat de gemeente beter wist wat er speelde in de wijken. De motie Buurtgericht: bewoners kunnen volgens mij op vijf manieren betrokken worden bij stedelijke aanpassingen in de wijken: bewoners kunnen profiteren en gebruik maken van de vernieuwingen (gebruikers); ze kunnen een lokale mening vertegenwoordigen (meedenken); ze kunnen een lange termijnpartner zijn in het vernieuwingsproces (co-creatie); ze kunnen een deel van de maatregelen voor hun rekening nemen (meedoen); of ze kunnen de initiator zijn van een bewonersactiviteit (zelf doen). We werken teveel vanuit een centraal model dat het werkplein heet. “Dit moet gaan veranderen” aldus nog een keer onze partijvoorzitter.
“Het invoeren van de motie buurtgericht werken is een goede zaak” aldus wethouder Jack Gerats (SP) en daarmee werd het een van weinige ingediende en met meerderheid aangenomen motie.
De grootste discussie in de raad ging vooral over de vraag of er nog wel voldoende steun was voor deze kaderbrief.
Uiteindelijk stemde veel partijen vóór. Op deze manier wordt het misschien nog wel wat. Dan verlang je toch snel naar de volgende bijeenkomst om meer verder te gaan mee borduren aan het welzijn van je stad. “Coalitie of oppositie is daarbij niet van belang” Schrijft Stefan Gybels, dit is een nogal gedurfde en optimistische uitspraak maar daarmee heeft hij gelijk.
Ah ja onze nieuwe burgemeester verdient ook een reactie. Zij liet niet haar hamer vallen integendeel, zij was degelijk aanwezig en beloofde ons op korte termijn met plannen te komen voor zowel het dossier Coffeeshopbeleid als ook Veiligheid.
Met vriendelijke groeten.

H. Es Sadki (PvdA Maastricht)