Stadsdocument is een coproductie van PvdA Maastricht en City Magazine Maastricht. In deze editie staat onderwijs en een goede toekomst voor de jeugd in Maastricht centraal. Aan het woord is Maren Slangen.
In het gezellige Van Wijck praat ik met MAREN SLANGEN, Raadslid van de PVDA over de toekomst van Maastricht. “Die staat of valt met de volgende generatie, met de kinderen die nu op de kinderopvang, basisschool of voortgezet onderwijs zitten. Zij gaan de stad straks vormgeven. Het is aan ons, de gemeenteraad en onze partners in de stad, om Maastricht zo in te richten dat er straks voor die jongeren voldoende kansen zijn.”
“De kloof tussen arm en rijk is groter dan ooit. We zien helaas veel kinderarmoede, want ja, de wijk waarin je geboren wordt maakt echt wel uit. Die grote verschillen raken me enorm,” zegt Maren. “Om dat te veranderen, moeten we ons er bewuster van zijn dat wat we nu doen, een enorme impact heeft op de toekomst. We zijn te vaak met ad hoc zaken bezig in plaats van met ons te realiseren welke invloed onze huidige besluiten op de stad over dertig jaar hebben. We hebben een stadvisie, sociale visie, economische visie, woonvisie, maar geen visie op de toekomstige inwoner, op de mensen die nu kind zijn. We moeten ervoor zorgen dat onze stad aantrekkelijk blijft voor de volgende generaties. Dat betekent dat we ook open moeten staan voor initiatieven van bijvoorbeeld Stichting Stadsnomade. Deze organisatie draagt bij aan een duurzame ontwikkeling van jongeren en wil graag een urban skatepark realiseren Dit plan lijkt door de gemeente om ‘bureaucratische’ redenen te worden tegengehouden. Maar kijk hoe je zulke prachtige initiatieven ten behoeve van de jeugd kunt ondersteunen! Ze dragen immers óók bij aan de gezondheid van deze generatie.”
ONDERWIJS DICHTBIJ HUIS
“Onderwijs is in dit verhaal natuurlijk van cruciaal belang. In feite gaat de gemeente alleen over ‘de bakstenen’ maar we moeten ook met elkaar in gesprek over wat goed onderwijs is. In dat kader moeten we als gemeente tegen LVO kunnen en dúrven zeggen dat we het geen goed plan vinden dat er één grote locatie voor voortgezet onderwijs op de Groene Loper gecentreerd wordt. Voor de PvdA is het belangrijk dat er voor ieder kind in Maastricht voldoende onderwijskeuze is, het liefst dichtbij huis. Voortgezet onderwijs aan beide kanten van de Maas. Dat is voor ons een basisprincipe. En dat standpunt kunnen we onderbouwen door duidelijk te maken dat met name in Maastricht West veel wijken met multi-problematiek zijn. Er is daar door een aantal instanties flink geïnvesteerd in zorgstructuren waardoor er een sterke basis is ontstaan. Die goed opgezette keten doorbreek je door de kinderen er letterlijk ‘weg te halen’ om ze aan de andere kant van de Maas naar school te laten gaan. Het zicht op kwetsbare groepen verdwijnt dan. LVO is een onderwijsaanbieder die kijkt vanuit de onderwijskoker, maar als raadslid vind ik het mijn taak om breder te kijken en mijn zorgen uit te spreken. Zaken als preventie, gezondheid, zorg en veiligheid mogen absoluut niet uit het oog verloren worden.”
DE BASIS VOOR HET VMBO MOET STEVIG ZIJN
“Wat PvdA betreft staan kinderen voorop,” vervolgt Maren haar verhaal. “En die moeten onderwijs krijgen in toekomstbestendige gebouwen, waar ze een kinderleven lang kunnen leren, spelen, ontmoeten en sporten. Dit betekent ook dat je als gemeente verantwoordelijkheid moet nemen op financieel gebied: goede en duurzame onderwijshuisvesting verdeeld over Maastricht; niet slechts één groot project op de Groene Loper dat ook nog eens veel te duur is. Gezien alle reacties denk ik dat we kunnen constateren dat er zo weinig draagvlak voor deze plannen is, dat je moet erkennen dat we terug naar de tekentafel moeten om te kijken wat er wel kan en waar draagvlak voor is. Het is dan ook goed dat LVO de plannen even ‘on hold’ heeft gezet. De basis van het VMBO, zeker voor de eerste twee jaar, moeten jongeren dichtbij huis kunnen volgen. Na twee jaar kunnen ze eventueel naar een andere locatie, wellicht in samenwerking met het MBO. Als de basis dichtbij huis is, kun je ouders betrekken bij zaken als duurzaamheid, bij projecten zoals de Vreedzame Wijk en kan de intergenerationele armoede doorbroken worden. In een wijk als Malberg, bij Kindcentrum Manjefiek zie je al zat veel mogelijk is, als het maar toegankelijk is en je dit sámen met de wijk aanpakt, in toegankelijke en kleinschalige setting. De discussie over LVO heeft me als raadslid, maar ook als persoon diep geraakt. De gesprekken met ouders, docenten en (oud)leerlingen; ze motiveren me om hun mening en stem te laten horen in de Maastrichtse raad.”
GELIJKE KANSEN VOOR IEDER KIND
Als ik Maren over tien jaar weer spreek, wat hoopt ze me dan te vertellen? “Ik hoop dat kinderopvang dan voor ieder kind toegankelijk is, ongeacht of je ouders werken. En nee, dat ligt echt niet alleen aan ‘Den Haag’. Ik hoop dat de kindcentra die we nu realiseren mooie duurzame gebouwen zijn, waar ook buiten schooltijd ruimte is voor ontwikkelen, spelen, sporten. En ik wil ontzettend graag dat ieder kind in deze stad een fiets heeft, een zwemdiploma en mee op schoolreisje kan. Dat docenten op school weer docent kunnen zijn en naschoolse activiteiten stevig staan met maatschappelijke partners. En betrek de wethouder erbij, hij of zij moet voelen wat er leeft in de stad.”
“Een belangrijke plek is weggelegd voor kunst en cultuur in de ontwikkeling van elk kind; zowel op school als buiten schooltijd. Een plek als Centre Céramique moet toegankelijk zijn voor iedereen, we moeten daarom goed bespreken of deze plek niet gewoon vaker open kan zijn. Initiatieven zoals de fietsbank en de babykringloopwinkel, daarvan hoop ik eigenlijk dat ze over tien jaar níet meer nodig zijn, omdat dit zou betekenen dat een fiets en een goede start dan een garantie zijn voor elke jonge Maastrichtenaar!” roept een positieve Maren Slangen.
Lees hier het magazine.
TEKST Vivianne Rijnders
FOTO’S Peter van Hooren
