Wat is nu werkelijk de toekomst van het Maastrichts voortgezet onderwijs? Een vraag die ons verbindt. Als oud-leerling die al járen lang het een na andere ambitieuze LVO plan voorbij ziet komen, en als raadslid dat steeds weer moet uitleggen waarom we onze verantwoordelijkheid als volksvertegenwoordigers daadwerkelijk serieus moeten nemen.
De onderwijsplannen voor Maastricht, we zijn inmiddels bij een zoveelste variant. Na het domeinenplan, een voorgestelde fusie, een examendebacle op het VMBO Maastricht zijn we nu aanbeland bij een soort tragisch slotstuk: het voorstel tot afschaffen van het openbaar onderwijs en het invoeren van een numerus fixus. De Maastrichtse leerling mag op sollicitatie voor de school van zijn of haar keuze. Waarop dit plaatsingsbeleid wordt gebaseerd – postcode, cijfers, basisschool – is uiteraard onbekend. De gemeenteraad van Maastricht mag zich buigen over een voorstel dat vooral technisch lijkt, maar verstrekkende gevolgen heeft voor de toekomst van ons Maastrichts voortgezet onderwijs.
Een belangrijk onderdeel van het voorstel zijn de drie scholengemeenschappen: één in west, de andere twee in oost. Daar is an sich niks mis mee, ware het niet dat het grote gevolgen heeft voor het vmbo en Nederlandstalig gymnasium. Wil je naar het vmbo en woon je in Maastricht-west? Dan kun je niet meer terecht op het Bonnefanten College: je moet dus de Maas over naar de campus op de Groene Loper óf je meld je aan voor het Bernard Lievegoed (waar al langere tijd gebruik wordt gemaakt van een loting). En wil je Gymnasium doen, maar liever niet tweetalig? Dan kun je voortaan alleen terecht in west, bij het Bonnefanten, dat een lyceum wordt voor havo en vwo.
De meeste vmbo leerlingen wonen in Maastricht-west. Is een fietstochtje naar de Groene Loper dan echt een brug te ver? Natuurlijk niet. Maar als gevolg van die jarenlange onzekerheid en tumultueuze visie-veranderingen van LVO kent Maastricht al jaren een weglek naar België. Een terechte vraag lijkt ons of je dit weglek niet juist stimuleert met het weghalen van het vmbo-onderwijs in west.
Haal je bovendien het vmbo weg uit west, dan snijd je ook in de belangrijke zorgstructuur die er is opgebouwd tussen onderwijs, zorg, welzijnswerk en maatschappelijke betrokkenen. Een structuur die juist voor de toekomst van een groep (kwetsbare) jongeren essentieel is. Daar hebben we in Maastricht in geïnvesteerd de afgelopen jaren: zet dat niet in de uitverkoop!
Het voorstel bevat ook een plan om op alle scholen een ‘numerus fixus’ in te voeren. Dat klinkt chique maar betekent in praktijk een ordinair ‘vol is vol’ of ‘voor jou is hier geen plek’. Is dat werkelijk hoe ons Maastrichts onderwijs eruit gaat zien? Nu ook het Stella Maris College in Meerssen meegenomen wordt in deze plannen lijkt het erop dat je niet alleen de brug over moet, maar wellicht nog een stukje verder mag wanneer er in Maastricht geen plek meer voor je is.
Onderwijs: wat heeft de gemeenteraad er eigenlijk over te zeggen? Misschien inhoudelijk niets, maar met het afschaffen van het openbaar voortgezet onderwijs geeft de gemeenteraad ook zijn laatste stukje zeggenschap uit handen.
De stad heeft er gelukkig álles over te zeggen: na uitstel van het oorspronkelijke gesprek met de stad in februari van dit jaar, zal het voorstel in het voorjaar opnieuw op de agenda komen. Maastricht mag dan haar zegje doen over de plannen van LVO. Wat vindt u er als ouder eigenlijk van wanneer uw kind geen vmbo-onderwijs meer kan volgen in west? En u als docent, ziet u dit plan wel zitten? En jij, de leerling? Wil jij straks met duizenden andere scholieren in een leerfabriek gepropt zitten?
Spreek je uit! Is er werkelijk draagvlak voor het zoveelste plan van LVO? Want één ding is zeker, het raakt echt niet alleen de oud-leerling en het raadslid, maar ons allemaal.
Lees hier ons artikel in de VIA Maastricht van 2 maart 2022.
Klik op de afbeelding om deze te bekijken.
