Woonpunt moet het belang van de huurder voorop stellen!

Een woningcorporatie heeft als doel om goede en goedkope huisvesting aan te bieden voor mensen met een smalle beurs. Onze conclusie is dat corporaties dat steeds minder doen. Wij hebben al vaker voor die ontwikkeling gewaarschuwd en aan de bel getrokken. We hebben vooral zorgen over de manier waarop woningcorporaties omgaan met hun bezit én hun bedrijfsvoering. De kosten moeten omlaag en het aanbod van goedkope en betaalbare woningen moet omhoog. Liefst met allerlei maatregelen waardoor de woningen ook duurzamer zijn en minder energie nodig hebben.

Nu baart de financiële situatie bij woningcorporatie Woonpunt ons zorgen en dan vooral vanwege de gevolgen voor Maastrichtse huurders. De corporatie is afgegleden van het beste jongetje van de klas naar Maastrichts zorgenkind. Al eerder was Woonpunt genoodzaakt plannen in Limmel en in Nazareth in de ijskast te zetten vanwege een tik op de vingers door de toezichthouder. Nu, een jaar later is het weer raak.

Kennelijk lukt het Woonpunt niet de boel op orde te krijgen ook al worden er woningen verkocht. Woonpunt geeft al jaren meer dan gemiddeld uit aan de eigen organisatie. De huidige directeur-bestuurder van Woonpunt verdient € 195.949 per jaar en dat is flink meer dan toegestaan in het kader van de Wet Normering Topinkomens. Ondanks de hoge bedrijfskosten en de verliezen met de derivaten, blijkt zij ook niet in staat om het huishoudboekje op orde te krijgen. En dan wil Woonpunt nu die bedrijfskosten verlagen door èn een extra directeur financiën aan te nemen èn personeel op termijn natuurlijk te laten afvloeien. Boven erbij en onder eraf? En gaat dit dan wel de problemen oplossen? Wij hebben er weinig vertrouwen in, want het zijn tegenstrijdige maatregelen. Begrijpelijk, maar het heeft weinig te maken met bezuinigen. Ze blijven bij Woonpunt immers aardig voor elkaar.

Woonpunt belooft de huren slechts matig te laten stijgen. Dat klinkt lovenswaardig, maar staat in schril contrast met wat Woonpunt in 2013 en 2014 heeft laten zien. De huur steeg alleen al in die twee jaar met € 50 per maand naar gemiddeld € 500. In diezelfde twee jaar daalde het aantal woningen met een huur lager dan € 400 van ruim 3000 naar nog geen 2500. Dàt is een zorgelijke ontwikkeling, vooral als we beseffen dat het aantal woningzoekenden stijgt.
Woonpunt zegt ook te gaan bezuinigen op de onderhoudskosten. In 2014 was dat
€ 1.544 per woning (landelijk € 1.338). Dat klinkt redelijk, maar is het gevolg van onvoldoende onderhoud in de jaren ervoor, want toen werd per jaar minder dan €1000 aan een woning uitgegeven. Honderden euro’s minder dan andere corporaties.

In onze ogen zijn de maatregelen om de bedrijfskosten te verlagen te laat te weinig. Woonpunt lijkt niet te veranderen en wij vrezen daarom dat Maastrichtse huurders dat zullen merken; hogere huren en slechter onderhoud. Wij roepen Woonpunt op om de belangen van de huurders voorop te stellen, de rekening van de financiële problemen niet bij de huurder te leggen en doortastend op te treden.

Antoine van Lune, burgerlid PvdA Maastricht
Richard Schoffeleers, fractievoorzitter D66 Maastricht