Een turbulente vergadering over cultuurbezuinigingen

Temidden van alle ophef over de voorgenomen bezuinigingen op cultuur in Maastricht, lijkt één ding over het hoofd te worden gezien, betoogt Albert Nuss: het is niet aan de politiek om te oordelen over de kwaliteit van kunst. Voordat er ingrijpend wordt gekort dient de wethouder met vertegenwoordigers van de culturele sector rond de tafel te gaan zitten. Dat laatste is geen bedreiging, maar een verrijking. Zij weten immers veel beter wat mogelijk is en wat niet.

Het was een hectische commissievergadering Economische en Sociale Zaken maandagavond. Hoofdonderwerp: de voorgenomen bezuinigingen op een aantal culturele instellingen in de stad. De raadzaal en de publieke tribune zaten bomvol, zoals een democratische arena betaamt. Insprekers en raadsleden informeerden elkaar op inhoud en balanceerden allen op een zijden draad, in het besef dat niet alles van waarde weerloos is. Cultuurwethouder Mieke Damsma (D66) had zichtbaar moeite het debat – dat werkelijk op niveau gevoerd werd – te volgen, omdat zij niet los kon komen van de mantra: we moeten bezuinigen.

Tijdens mijn gesprekken met de cultuurinstellingen eindigde ik bij de voorzitter van Kultureel Overleg Maastricht (KOM). Het KOM is het platform dat alle cultuurinstellingen van onze stad vertegenwoordigt. 28 mei stuurde het KOM een brief aan de gemeenteraad en het college. Daarin geeft KOM – kort gezegd – een overzicht van de historie van bezuinigingen die landelijk opgelegd zijn en de bezuinigingen die door de gemeente al zijn doorgevoerd. Het platform schetst op heldere wijze de positie van cultuur, onderwijs en economie in onze stad, zoals de gemeente die graag wil zien. De Maastrichtse cultuurinstellingen werken alle in die lijn, of zijn in elk geval een aardig eind op weg.

Eerder vermoedde ik angst van het college om met de lappendeken die de culturele instellingen vormen in gesprek te gaan. De raad heeft bewezen die angst niet te kennen. De brief van het KOM eindigt met een uitgestoken hand naar het college en de wethouder. ,,Graag willen wij met u in gesprek gaan.”

Kultureel Overleg Maastricht verkeert daarmee overigens in goed gezelschap. Amsterdam heeft besloten de cultuurbezuinigingen terug te draaien. SP, D66 en VVD spreken zeer positief over cultuur als een sterke economische motor. Met als uitsmijter dat het niet aan de politiek is te oordelen over de kwaliteit van kunst. Over de invulling in relatie tot de economie moet worden overlegd met met deskundigen die zelf werkzaam zijn in de sector cultuur en economie. KOM is zeer wel in staat een breed inhoudelijk samengestelde gesprekspartner te formeren.

Laat ik met een andere uitsmijter eindigen. In de laatste subsidiebeschikking van de gemeente gericht aan het KOM staat met zoveel woorden dat het KOM een belangrijk instrument is bij de verwezenlijking van het gemeentelijk kunst- en cultuurbeleid. Als het KOM er niet zou zijn, zou de slagkracht er niet groter op worden. Met andere woorden: je kunt je laten afschrikken door al die kleuren in de lappendeken of je kunt die lappendeken koesteren als geheel. Een lappendeken houdt je warm. Aon taofel ezzebleef. Daarna besturen.

Albert Nuss
Fractievoorzitter