Vandaag behandelt de Maastrichtse gemeenteraad de jaarrekening en de kaderbrief. Fractievoorzitter Manon Fokke voert namens de Partij van de Arbeid het woord.
Lees hier de inbreng in eerste termijn en de door de PvdA ingediende moties (gesproken tekst geldt).
Voorzitter,
De eerste kaderbrief van het onbegrensd ontspannen college. Zelf noemt het college op de eerste pagina tot drie keer toe het woord “bijzonder”. Dat schept toch zeker een bepaalde verwachting. De PvdA kan nou niet zeggen dat die verwachting meteen wordt waargemaakt. Het is een ware worsteling om de cijfers van het coalitieakkoord te vergelijken met die van de begroting 2019 en als je dan vervolgens een poging doet om de cijfers van die begroting te vergelijken met de cijfers van de kaderbrief…. nou dan ben je zo’n beetje “lost in space”.
Recent bespraken we nog het rapport van de Rekenkamer over de raadsvoorstellen. Nou, uw cijfers zijn alles behalve inzichtelijk. De boot drijft, maar wat er allemaal financieel in die boot zit, maakt u echt tot hogere abracadabra. Ik ga daar namens de PvdA dan vandaag ook niet veel woorden aan vuil maken, want dat wordt een eindeloze welles nietes discussie. Het zou alleen fijn zijn als u voor de toekomst eens een duidelijke opzet maakt, zodat begroting en kaderbrief wel netjes met elkaar te vergelijken zijn. Ook wachten we nog steeds met smart op een doorberekening van het totale coalitieakkoord, want uw wensenlijst is niet alleen onbegrensd, maar ook vrij onbetaalbaar. En uw doelstelling vermindering inhuur externen is bij deze kaderbrief in het geheel niet gelukt. Het is bijzonder, en dan niet in de positieve zin van het woord, dat er al tenminste €60 000 aan externen is uitgegeven voor de totstandkoming van deze kaderbrief.
Voorzitter, maar dat is niet het enige wat de PvdA zorgen baart. We hebben hier in deze raad in februari een fors debat gevoerd over de spionage affaire. Voorzitter, los van dat de uitkomst tamelijk teleurstellend was, is het ook teleurstellend hoe tegenwoordig in Maastricht wordt omgegaan met de informatieplicht aan de raad. Het is hier in Maastricht duwen en trekken om dingen te krijgen waar een raad gewoon recht op heeft. U maakt het op deze manier de raad onmogelijk om haar werk te doen. Dat is zorgwekkend en dat is ook iets waar u wat de PvdA betreft gewoon mee op moet houden. Sterker nog, uw geheimzinnigheid geeft eerder te denken dat u zaken onder de pet wilt houden. Wij hopen dat dat niet het geval is, maar vanwaar dan die geheimzinnigheid? Het meest recente voorbeeld (en de oppositie heeft daar deze week ook vragen over gesteld) gaat over de zorggelden die zijn uitgekeerd over 2015 & 2016. U bent zelf rechtmatigheidsonderzoeken gestart, en als wij doorvragen hoe het precies zit doet u bijzonder moeilijk. De PvdA wil gewoon weten wat u in 2015 en 2016 aan zorginstellingen heeft uitgekeerd en voor welk bedrag vervolgens door de zorgverlener reële zorg is verleend. Niet zo’n hele ingewikkelde vraag en ook een vraag waar de raad gewoon recht op heeft omdat wij het budgetrecht hebben en anderzijds omdat gemeenschapsgeld goed besteed moet worden en de raad dat moet controleren. We zouden geen knip voor de neus waard zijn als we dat niet zouden doen.
En als we het dan toch over die andere situatie hebben, de spionage affaire. Hoe staat het eigenlijk met de relatie met uw ambtenaren? In februari is er een motie van de SP aangenomen waarin is afgesproken dat er voor de kadernota een plan ligt dat bijdraagt aan het terugdringen van de onveiligheidsgevoelens en herstel van vertrouwen. Bovendien is afgesproken de raad actief op de hoogte te houden. Wat u vervolgens doet: 1) er ligt geen plan 2) het actief informeren van de raad verstopt u in een het vertrouwelijke overleg van de fractievoorzitters. En de coalitie staat erbij en kijkt er naar. Democratie in Maastricht anno 2019.
En hoe staat het SSC ervoor. In uw raadsinformatiebrief gaf u aan dat u in eerste instantie zes maanden wilde uittrekken voor het normalisatieproces. Hoe ver bent inmiddels? Het halve jaar is immers bijna voorbij.
Voorzitter, ook bij het ENCI dossier stuurt u bakken aan informatie, maar overzichtelijk wordt het nooit. En de raad is stelling brengen is ook niet zo uw ding. Sinds de interpellatie over het ENCI dossier vorig jaar is er geen enkel verslag meer op de website van SOME geplaatst. Het geeft te denken. Zeker omdat de wethouder destijds al niet buitengewoon gecharmeerd was van het feit dat de PvdA deze informatie tijdens de vergadering gebruikte.
Gisteren werd bekend ook nog eens bekend dat Natuurmonumenten gewoon verder gaat met het commercieel inrichten van onze berg en geld gaat vragen voor het zwemmen in de groeve. Zwemmen voor de happy few. Wat vindt u daar als college nu van? Er zit toch geld in een pot van de ENCI? Wordt het niet eens tijd dat we de balans opmaken en kijken waar we staan en welke keuzes we mbt het gebied moeten maken?
En wat te denken van de kinderboerderij Daalhof. Daar gaat toch het nodige geld in om. Een accountantsverklaring wordt gewoon “vergeten” en achteraf wordt het dossier nog even dicht gefietst. En hoe zit het eigenlijk met die bestedingen van de Sif-gelden? Wanneer krijgt de raad een duidelijk overzicht waarbij verantwoording over deze gelden wordt afgelegd. De PvdA kan nog best een langere lijst presenteren, maar binnen 10 minuten moet je keuzes maken.
Voorzitter, laten we eens naar alle ambities kijken en er daar ad random een paar uitpakken: waarom duurt dat fietsplan zo lang? De stad schreeuwt om maatregelen. Ook de leidraad groen is alles behalve op tijd gereed. En de milieuzone komt er de eerste tijd ook niet. Ook bij veel andere voorstellen hebben we nu niet echt het idee dat de vaart erachter zit en komt dit college en deze coalitie eerder over als “onbegrensd gespannen” dan dat van enige ontspannen houding sprake is.
En waarom laat een college dat spreekt over een “open stad” het gebeuren dat hekken worden geplaatst om de overlast tegen te gaan? Waarom komt u niet gewoon met een stevig plan op handhaving? Het zal niet makkelijk worden om het probleem met de hangjeugd aan te pakken, maar we kunnen niet aan de zijlijn blijven staan en simpelweg toestaan dat overlast zich verplaatst. We verwachten als PvdA echt een goed onderbouwd plan. Wij schrikken namelijk als we uit buurten terug krijgen dat handhavers ook niet meer weten hoe het op te lossen. En als toch inderdaad blijkt dat er te weinig capaciteit op handhaving zit, dan moeten we toch andere keuzes maken. Misschien moeten we dan voor de “flitsauto” gaan zodat we de handhavingscapaciteit op andere plaatsen kunnen inzetten. Graag horen we hoe u daarover denkt.
Voorzitter, wat valt er te verwachten van de Euregionale samenwerking? Kennelijk gaf u recent een ronkend betoog op het provinciehuis. Prachtig, die onbegrensde gedachten, maar wat gaan we dan concreet doen en op welke termijn? Er worden al heel lang mooie woorden over gesproken. Het wordt nu wel tijd voor concrete actie.
Voorzitter, de PvdA dacht ook dat deze stad toe was aan een nieuwe stadsvisie. Wat voor stad willen we zijn? Willen we een stad zijn van hotels, vertier en vermaak of zijn er andere pijlers die onze stad moeten dragen? In de begroting 2019 leest de PvdA er nog over, maar in de kaderbrief 2020 lees ik er geen letter over.
En als we het toch over visie hebben. De PvdA begrijpt niet wat u nu precies aan het doen bent op het gebied van cultuur. Kunt u ons uitleggen waarom u allerlei geldkranen dichtdraait en dus ook initiatieven mogelijk de nek omdraait, terwijl u volop met de stad in gesprek bent over waar het heen moet met cultuur. Dat is toch raar? Wacht nou eerst eens af waar de stad mee komt en besluit dan wat te doen. Vandaar ook dat wij een motie over dit onderwerp indienen waarvan het dictum als volgt luidt:
Besluit:
De subsidie voor Jazz Maastricht te continueren aangezien het vreemd zou zijn om alvorens de stad zich uit mag spreken over een nieuwe visie zelf al accenten te leggen. Op basis van de nieuwe uitgewerkte visie zullen uiteindelijk door de raad beslissingen moeten worden genomen.
En gaat over tot de orde van de dag.
En deze motie wordt mede ingediend door PVM, Groep Gunther, CDA en GL.
Voorzitter, wie de jeugd heeft, heeft de toekomst. We hebben het hier al vaak gehad over democratische vernieuwing en de mensen meer betrekken bij besluitvorming. Wat de PvdA betreft kan dat niet vroeg genoeg beginnen en daarom zouden wij graag in navolging tot vele andere gemeenten in Nederland over willen gaan tot het benoemen van een kinderburgemeester. Ja, u zult vanaf dan iemand naast u moeten dulden, maar wij denken dat u dat kunt. Dat u heel goed kinderen mee kunt nemen hoe het is om burgemeester te zijn en hoe het is om een stad te besturen, vandaar dat wij samen met D66 de volgende motie hebben gemaakt, die mede wordt gesteund door SPM, SAB, CDA, GL
- Een plan op te stellen met daarin de taken en bevoegdheden van de Maastrichtse Kinderburgemeester;
- Een communicatietraject op te stellen richting basisscholen en burgers, zodat kinderen zich verkiesbaar kunnen stellen;
- Zowel dit plan als traject voor te leggen aan de raad ter instemming.
Voorzitter, tot slot. Vorige week hadden we hier een kleine discussie over taal. Die discussie liep ook nog even door op mijn facebook en eigenlijk werd ik er verdrietig van.
Beste collega’s, we mogen hier in deze zaal stevig met elkaar verschillen op inhoud, daar zijn we politici voor met allemaal ons eigen kleur en voorkeur. Maar zullen we elkaar heel laten? De PvdA heeft er echt geen moeite mee als er hier in de raadzaal incidenteel en kort in het Engels, Turks of Maastrichts wordt vergaderd of welke taal dan ook. Ik kan me namelijk voorstellen dat als iets heel emotioneel is, en bij politiek hoort nu eenmaal emotie, je je het liefst uitdrukt in de taal die het dichtst bij je staat. Voor de PvdA is dat volkomen logisch. En als het incidenteel is, is daar wat ons betreft niets mis mee. De wet is enigszins hard, maar laat ook een klein deurtje open. Laten we dat deurtje gebruiken om alle 39 unieke mensen (en oké, de 6 wethouders ook) in deze raadzaal tot hun recht te laten komen. Hou af en toe een beetje rekening met elkaar, probeer elkaar te begrijpen. Val elkaar niet aan op wie we zijn, maar bedrijf politiek op inhoud.
Tot zover.
