Door op 28 april 2014

Fractievoorzitter Albert Nuss kritisch op het coalitieakkoord: “U heeft een toekomstdroom: de Boulodroom.” Wij hebben een droom waarbij mensen een omslag kunnen maken van ‘ik’ naar ‘ons’.

Donderdag 24 april 2014 presenteerde de formateur het nieuwe college SPM, D’66, SP, Groen Links en VVD.
De PvdA Maastricht heeft noodgedwongen plaatsgenomen in de oppositiebankjes en lanceerde van daaruit haar bijdrage als reactie op het bestuursakkoord.
De bijdrage treft u hieronder aan.

Geachte voorzitter, geachte leden van het College, geachte leden van de gemeenteraad en mensen op de publieke tribune,

Laat ik beginnen met het nieuwe college een compliment te maken. De door u voorgestelde wijze van werken zoals neergelegd in het Bestuursakkoord heeft onze instemming? Een andere rol van de lokale overheid. Het college voorop, de Raad in gesprek over een nieuwe manier van overleggen met elkaar en met de burgers die zij vertegenwoordigen. De luiken blijven open. De lokale overheid zal gaandeweg sturend, faciliterend, in samenwerking, de vinger aan de pols houden. Uitvoering en financiële opdracht zullen vormgegeven moeten worden met uitgestoken hand naar onze burgers, naar maatschappelijke organisaties, naar het rijke contigent vrijwilligers en naar degenen die van zorg en welzijn afhankelijk zijn.

Proficiat SP en zonder ironie: goed dat u nu ook volmondig “ja” heeft gezegd.

De PvdA Maastricht neemt na 70 jaren bestuursverantwoordelijkheid te hebben genomen afscheid van het college en neemt de oppositierol tegelijkertijd positief kritisch op. Wij willen de stad vooruit helpen. Niet alsmaar tegen stemmen.

Terug naar uw bestuursakkoord. Samen optrekken. Van onderop. Wat u graag gerealiseerd wil zien, heeft u globaal beschreven.
Maar wat zijn uw concrete stappen? Wat heeft de stad echt nodig? Waar beginnen we mee, wat stellen we nog even uit en waar staat de stip op de horizon.

Wij verzoeken u daar concreet in te zijn. In vier regels waar de PvdA Maastricht op koersen wil:
1. Naar kleinschaligheid in buurten en grootschaligheid in regio en Euregio.
2. Naar kwaliteit van leven in buurten en wijken en een verdienmodel in de (Eu)regio.
3. Naar een samenleving waarin we meer met elkaar de toekomst vormgeven en de focus op insluiting op de voorgrond treedt.
4. Naar een faciliterende overheid die verbindt en vernieuwt.


De PvdA staat voor keuzes en vraagt focus, visie. Concrete, tastbare doelen en keuzes. Niet alleen een beschrijving met een financiële verantwoording met pm-etjes, en gelduitgaves die maar vast van tevoren als zekere inkomsten worden ingeboekt. Om die reden leggen de gezamenlijke oppositiepartijen de reeds gemelde motie voor.

We vinden wensenlijstjes terug. Van alles wat. Investeren in onderwijs is niet meer nodig, dus wordt wegbezuinigd. Duurzaamheid krijgt zomaar 8 ton zonder aan te geven welke concrete doelen nagestreefd worden, luchtkwaliteit wordt aangepakt middels borden langs de weg of door handhaving 7300 parkeerplekken in het centrum. De autoluwe binnenstad, niet meer gewenst, lijkt het. Economie en cultuur zijn geheel overgeleverd aan het liberale gedachtengoed. Lastenverhoging sluit u niet uit. Maar ook weer wel. Laat staan dat u iets vermeldt over de mogelijkheid lasten te verhogen indien nodig, daar waar sterke schouders de zwakkeren kunnen ondersteunen.
Duidelijk is wel dat er een hockeyveld moet komen en u heeft een toekomstdroom: de Boulodroom.

Wij, de PvdA Maastricht, draaien het zoekproces om. En beginnen met de vraag wat allereerst nodig is uw ambitie handen en voeten te geven.

Te beginnen met de implementatie van de drie D’s. 2015 en 2016 zijn cruciale jaren waarbij innovatie en bescherming van mensen die tussen wal en schip dreigen te raken, leidend zijn. Daar vindt u ons op uw weg.
Daar zullen extra middelen voor vrijgemaakt moeten worden. We lezen in uw akkoord dat zo nodig substantieel budget moet worden vrijgemaakt. En een regel daarna: maar wel binnen het beschikbare budget.
Uw akkoord ademt dat middelen vrijmaken noodzakelijk zal zijn. Hoeveel geeft u niet aan en ook niet wat we dan niet of later doen.

Het recht van iedere burger op goede zorg, staat ook bij u niet ter discussie. Wij missen de concrete vangnetten die deze verwezenlijking zonder schade moeten begeleiden.
Om de transitie vorm te geven en te bereiken dat de gemeente Maastricht in balans met inkomsten en verplichtingen, in 2017 de broek zelf op kan houden, stellen wij voor in 2015 en 2016 concreet substantieel budget vrij te maken. De signalen uit Den Haag wijzen in de richting dat financiële verlichting gerealiseerd wordt zodat de te reserveren middelen benodigd voor zorg en welzijn in Maastricht verminderd kunnen. Dat wil echter niet zeggen dat u zich afwachtend en afhankelijk van Den Haag mag opstellen.

Kortom: reserveer en benoem nu al ruim voldoende geld aan de uitgavenkant in balans met inkomsten en verplichtingen. Met daaraan voorafgaand de concrete doelen die u wil bereiken. Reken u niet rijk met verwachte economische groei. Een unicum in de Maastrichts begrotingstraditie. Onbegrijpelijk dat de penningmeester zich hiervoor leent. Vooruitlopend op de nullijn voor ambtenaren wordt winst ingeboekt. Boeiend dat u enerzijds van het ambtelijk apparaat een extra inspanning vraagt en anderzijds aangeeft de nullijn te willen hanteren. U realiseert zich kennelijk niet dat u het mandaat daartoe niet in eigen handen heeft.

Het hoog op de agenda plaatsen van de fiets heeft onze instemming. Echter, de budgetten Maastricht Bereikbaar lenen zich hier maar deels voor. Reken u ook hier niet rijk.
Rigoureus schrappen of uitstellen stellen wij voor. Dus omgekeerd uw begroting beschouwen. De kost gaat voor de baat uit. Vul daarna de wensenlijstjes in, pas nadat hiervoor geld vrijkomt. Kijk ook kritisch naar de doelen die u hebt geformuleerd voor 2018. Welke doelen zet u in de ijskast of stelt u enkele jaren uit? Hoe anders te voorkomen dat mensen wel door het ijs zakken?

Voorzitter, ik kom bij een punt dat ons tot in de ziel raakt. De nietsontziende bezuinigingen op cultuur. Er wordt niet bezuinigd op veiligheid, armoedebeleid en economie. Wel op cultuur. En fors.

Drie handen op een buik, zoals neergelegd in de nota Maastricht Woonstad, Cultuurstad, Kennisstad haalt u onderuit. Cultuur heeft de muren rondom onze euregionale stad opengebroken. U trekt de muren weer op. Innovatie in het cultuurbeleid waarbij bezuiniging door vernieuwing aan de orde is, lezen we. Momenteel zijn 989 fte werkzaam in de sector cultuur en nog veel meer vrijwilligers ontlenen aan cultuur verwondering en verdieping. Zij geloven in Maastricht als open uitdagende Cultuurstad. Een bezuiniging zoals voorgesteld heeft zulke forse gevolgen, dat partijen wel moeten afhaken. Met alle gevolgen van dien.

Kortom: Dit bestuursakkoord is een optelsom van wensenlijstjes zonder sluitende financiële onderbouwing. Wij, Maastricht, als lijdend voorwerp lijkt het wel. Graag zouden wij “de lange ij” willen vervangen door “een korte ei”. Waarbij u start bij de bewoner op nummer 4 in de straat, de wijkbewoner die zich uitgedaagd voelt naar vermogen mee te doen, voor Wies uit Wittem die perspectief geboden wordt in regio en euregio en waarbij wij, en de maatschappelijke organisaties, en ondernemers zich innovatief uitgedaagd voelen.

Wij hebben een droom waarbij mensen een omslag kunnen maken van ‘ik’ naar ‘ons’. In een veilige omgeving die indien nodig daadwerkelijk ondersteunt. Het eigenbelang van ondernemingen en individuen een omslag doet maken naar het algemeen belang van de samenleving. Warmte die als vanzelf ijs doet smelten in de verzekering dat niemand verdrinkt.

Albert Nuss, fractievoorzitter PvdA Maastricht.