Liberté, égalité, fraternité

Het weekend van 5 en 6 november was ik in Parijs voor de algemene vergadering van Rainbow Rose. Dit is het netwerk van lhbti’s binnen de Party of European Socialists (PES). Ik was er niet als Maastrichts PvdA raadslid, maar als bestuurslid van het PvdA Roze Netwerk. En dat doe ik met veel passie en plezier.

Een betere locatie dan de hoofdstad van het land van “liberté, egalité, fraternité” had men niet kunnen kiezen, want door Rainbow Rose wordt er gestreden voor de vrijheid van lesbiennes, homo’s, biseksuelen en transgenders om zichzelf te kunnen zijn. Er wordt gestreden voor gelijke rechten. En binnen Rainbow Rose voelen activisten zich verbonden met elkaar in de strijd die wij gezamenlijk strijden en versterken wij elkaar.
Op het partijkantoor van de Parti Socialiste werd de jaarlijkse vergadering gehouden waar het naast veel huishoudelijke zaken, zoals statuten en procedure wijzigingen, over de ‘Road Map for LGBTI right in Europe’ ging. Zoals iedereen wel weet zijn gelijke rechten voor lhbti’s in veel Europese landen niet geregeld. Helaas geldt hetzelfde binnen de Europese sociaaldemocratische en socialistische familie. Rainbow Rose wil met de Road Map for LGBTI rights in Europe lobbyen binnen de PES voor een gemeenschappelijke verklaring namens alle sociaaldemocratische en socialistische partijen waarin men verklaard te staan voor gelijke rechten en bescherming van lhbti’s op Europees en nationaal niveau, maar ook binnen de partijen zelf. Het document werd unaniem aangenomen door de algemene vergadering. Nu zal het nog een hele strijd worden om het met een meerderheid door de PES te laten aannemen, maar ik heb er vertrouwen in dat het gaat lukken.
Naast de plenaire discussies tijdens de algemene vergadering was er ook tijd voor een bezoek aan het parlement en goede gesprekken met activisten uit andere landen. Zo is de situatie voor lhbti’s in Noord-Ierland zeer slecht. Er is daar een zeer rechtse homofobe regering en veel uitzicht op een verbetering van de situatie is er niet. Daarnaast had ik ook een gesprek met een gemeenteraadslid uit Istanbul. De situatie in Turkije is erg slecht op dit moment. Er zijn veel aanslagen en dissidenten worden op grote schaal gearresteerd. Je merkt dat de steun die deze activisten ervaren tijdens bijeenkomsten zoals die in Parijs ervoor zorgt dat zij weer met veel moed en energie de strijd in hun eigen land aan kunnen gaan.

Nu iedereen weer terug is in hun eigen land wordt er nog steeds contact gehouden tussen activisten om ideeën en oplossingen voor verschillende kwesties uit te wisselen, want Rainbow Rose is vooral een netwerk van lhbti-activisten die elkaar helpen in de strijd voor gelijke rechten en acceptatie.